بی تردید تاریخچه ی کباب عمری به درازای خلقت انسان دارد.رعد وبرق جنگلها را به آتش می کشید وانسان غار نشین بدوی از تن نیم سوخته ی موجودات کباب شده در آتش تغذیه میکرد و بی شک طعم گوشت کباب شده از همان آغاز در ذائقه انسان نخستین جایگاه ویژه ای یافته. از کشف آتش در عصر نوسنگی تا به امروز، آدمیزاده هر آنچه بوده و نبوده را از آزمون آتش گذرانده و به نوعی کباب کرده است و از این رو از تاریخچه وسیر تکامل چگونگی رشد و بهینه شدن فرایند تولید کباب نمی توان اشارات دقیقی داشت.چرا که به پیش از تاریخ برمی گردد.از سوی دیگر پس از تاریخ یعنی مکتوب سازی رویدادهای مهم بشری نیز خبری از تاریخچه ی کباب نیست.چرا که مصرف گوشت کبابی امری بدیهی بود و تاریخ هیچگاه به امور بدیهی نپرداخته. واگر جایی نامی از کباب آورده شده اشاره به پادشاهی رفته که در شکارگاهی، کبابی میل فرموده و لاغیر. از اینرو جمع آوری مطالبی در پیشینه ی باستانی وحتی سده های اخیر نیز ناممکن است چرا که خوردن امری ضروری وحیاتی بود اما آنقدر مهم نبود که در مکتوبات آن زمان به ثبت رسد.پس ناچاریم به گونه ای کباب بپردازیم که امروزه روز مورد استفاده قرار می گیرد و ذهن ما با نام وطعم نابش انس والفت یافته. واما پیش از آن مروری بر چند ماجرای تاریخی در باب کباب خواهیم داشت.